би избесил

Речник на българския език

1. би избесил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би избесил е производна форма на избеся (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би избесил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би избесил е производна форма на избеся (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).