би гласило

Речник на българския език

1. би гласило — условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.

би гласило е производна форма на глася (условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. би гласило — условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.

би гласило е производна форма на глася (условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.).