би въвонило

Речник на българския език

1. би въвонило — условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.

би въвонило е производна форма на въвоня (условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. би въвонило — условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.

би въвонило е производна форма на въвоня (условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.).