би взломил

Речник на българския език

1. би взломил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би взломил е производна форма на взломя (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би взломил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би взломил е производна форма на взломя (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).