бил чупил

Речник на българския език

1. бил чупил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил чупил е производна форма на чупя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).