бил усамотил

Речник на българския език

1. бил усамотил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил усамотил е производна форма на усамотя се (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).