бил съм прогорил

Речник на българския език

1. бил съм прогорил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.

бил съм прогорил е производна форма на прогоря (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.).