бил съм преломил

Речник на българския език

1. бил съм преломил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.

бил съм преломил е производна форма на преломя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.).