бил съм поучудил

Речник на българския език

1. бил съм поучудил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.

бил съм поучудил е производна форма на поучудя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.).