бил съм поуспокоил

Речник на българския език

1. бил съм поуспокоил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.

бил съм поуспокоил е производна форма на поуспокоя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.).