бил съм попил

Речник на българския език

1. бил съм попил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.

бил съм попил е производна форма на попия (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.).