бил съм поотчупил

Речник на българския език

1. бил съм поотчупил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.

бил съм поотчупил е производна форма на поотчупя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.).