бил съм поолющил

Речник на българския език

1. бил съм поолющил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.

бил съм поолющил е производна форма на поолющя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.).