бил съм поолюлял

Речник на българския език

1. бил съм поолюлял — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.

бил съм поолюлял е производна форма на поолюлея (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.).