бил съм понацепил

Речник на българския език

1. бил съм понацепил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.

бил съм понацепил е производна форма на понацепя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.).