бил съм полепил

Речник на българския език

1. бил съм полепил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.

бил съм полепил е производна форма на полепя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.).