бил съм изтървал

Речник на българския език

1. бил съм изтървал — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.

бил съм изтървал е производна форма на изтървам (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.).

2. бил съм изтървал — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.

бил съм изтървал е производна форма на изтърва (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.).