бил съм бил

Речник на българския език

1. бил съм бил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.

бил съм бил е производна форма на бъда (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.).

2. бил съм бил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.

бил съм бил е производна форма на бия (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.).