бил сполетявал

Речник на българския език

1. бил сполетявал — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил сполетявал е производна форма на сполетявам (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).