бил си тулил

Речник на българския език

1. бил си тулил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

бил си тулил е производна форма на туля (преизк. накл., мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).