бил си самоубедил

Речник на българския език

1. бил си самоубедил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

бил си самоубедил е производна форма на самоубедя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).