бил си поучудил

Речник на българския език

1. бил си поучудил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

бил си поучудил е производна форма на поучудя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).