бил си понацупил

Речник на българския език

1. бил си понацупил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

бил си понацупил е производна форма на понацупя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).