бил си побил

Речник на българския език

1. бил си побил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

бил си побил е производна форма на побия (преизк. накл., мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).