бил самосглобил

Речник на българския език

1. бил самосглобил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил самосглобил е производна форма на самосглобя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).