бил самооблагал

Речник на българския език

1. бил самооблагал — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил самооблагал е производна форма на самооблагам (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).