бил самообесил

Речник на българския език

1. бил самообесил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил самообесил е производна форма на самообеся (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).