бил самолекувал

Речник на българския език

1. бил самолекувал — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил самолекувал е производна форма на самолекувам (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).