бил самовглъбил

Речник на българския език

1. бил самовглъбил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил самовглъбил е производна форма на самовглъбя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).