бил преуморил

Речник на българския език

1. бил преуморил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил преуморил е производна форма на преуморя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).