бил пошумял

Речник на българския език

1. бил пошумял — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил пошумял е производна форма на пошумя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).