бил похленчил

Речник на българския език

1. бил похленчил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил похленчил е производна форма на похленча (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).