бил поумърлушил

Речник на българския език

1. бил поумърлушил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил поумърлушил е производна форма на поумърлуша (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).