бил поуморил

Речник на българския език

1. бил поуморил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил поуморил е производна форма на поуморя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).