бил поугоявал

Речник на българския език

1. бил поугоявал — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил поугоявал е производна форма на поугоявам (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).