бил потулял

Речник на българския език

1. бил потулял — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил потулял е производна форма на потулям (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).