бил посъживил

Речник на българския език

1. бил посъживил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил посъживил е производна форма на посъживя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).