бил поплещил

Речник на българския език

1. бил поплещил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил поплещил е производна форма на поплещя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).