бил поотчупил

Речник на българския език

1. бил поотчупил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил поотчупил е производна форма на поотчупя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).