бил поопушил

Речник на българския език

1. бил поопушил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил поопушил е производна форма на поопуша (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).