бил пооперил

Речник на българския език

1. бил пооперил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил пооперил е производна форма на пооперя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).