бил поолющил

Речник на българския език

1. бил поолющил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил поолющил е производна форма на поолющя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).