бил понацупил

Речник на българския език

1. бил понацупил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил понацупил е производна форма на понацупя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).