бил понацепил

Речник на българския език

1. бил понацепил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил понацепил е производна форма на понацепя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).