бил понаситил

Речник на българския език

1. бил понаситил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил понаситил е производна форма на понаситя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).