бил понапудрил

Речник на българския език

1. бил понапудрил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил понапудрил е производна форма на понапудря (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).