бил понапердашил

Речник на българския език

1. бил понапердашил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил понапердашил е производна форма на понапердаша (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).