бил полюбезничил

Речник на българския език

1. бил полюбезничил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил полюбезничил е производна форма на полюбезнича (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).