бил полафил

Речник на българския език

1. бил полафил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил полафил е производна форма на полафя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).