бил покорил

Речник на българския език

1. бил покорил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил покорил е производна форма на покоря (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).